من از آن روز که در بند تو ام ، آزادم - هویت جنبش دانشجویی ، انقلابی بودن یا نبودن . مساله این است ...

 به راستی هویت و ماهیت جنبش دانشجویی بر گرفته از حس جوانی و شور و نشاطی است که به جرات میتوان گفت در هیچ قشری این روحیه را نمیتوان یافت . همواره توده های مردمی که دست به انقلاب زده اند از بدنه و شاکله اصلی جوانان تشکیل شده و با بازی جوانان در نقش های کلیدی، انقلاب های مختلف در طول تاریخ  رنگ و بوی پیروزی را به خود احساس کرده اند . به راستی روحیه و فرهنگ انقلابی بودن به معنای عام در هر جوانی یافت میشود که این خود ظرفیتی بس بزرگ و شگرف است . جوان به خاطر حس بلند پروازی و کمال گرایی و مطالبه گری خود همواره در پی ایجاد نگرشی نو و مفیدتر در هر زمینه و هر سطحی در زندگی خود و جامعه ای است که در آن زندگی میکند . حال اینطور به نظر میرسد که در جامعه ما که شاکله فکری آن بر پایه ی انقلاب اسلامی بنا شده ، لازم است این روحیه ی ظلم ستیزی برای امتداد راه انقلاب اسلامی ، در درون جامعه و در طول سالیان متمادی از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد و کهنه نشود تا کسی احساس نکند انقلاب تمام شده و به گذشته تعلق دارد . اینک که ما  نیازمندیم که این تفکر در جامعه ایرانی اسلامی ، سینه به سینه منتقل شود ، تنها کسانی میتوانند این انتقال فکر را به خوبی انجام دهند که خود زمینه ی وجود روحیه ی انقلابی در وجود خود را داشته باشند و چه کسی میتواند گروهی و یا مجموعه ای غیر از جوانان را بیابد که این ویژگی مهم را داشته باشند؟

 تنها جایی که تعداد بسیار زیادی جوان ، با اهدافی مشابه گرد هم می آیند و زندگی میکنند دانشگاه هاست . در این دوره از تاریخ ایران هویت و ماهیت جنبش های دانشجویی اگر جز برای انقلابی بودن و انتقال فرهنگ انقلابی به معنای عام  و ظلم ستیزی باشد بی شک به سوی نابودی و فساد کشیده خواهد شد .جنبش دانشجویی با این هدف که بر گرفته از ماهیت انقلابی و شور و نشاط جوانی است ، قادر خواهد بود در مقام مطالبه گری و در جایگاه تقویت نظام وادامه انقلابی که هرگز تمام نخواهد شد ، نقش های بسزایی را در تاریخ بازی کند .

و اما همان طور که گفته شد اگر هدف جنبش دانشجویی از اصل خویش منحرف شود بی شک سر از پرتگاه نابودی در خواهد آورد  که در تاریخ بعد از انقلاب نمونه هایی از این دست را دیده ایم . اما ممکن است این سوال پیش بیاید که چرا ممکن است این انحراف ایجاد شود ؟ . در جواب باید گفت که جوانان به دلیل داشتن روحیه ی کمال گرایی و به خاطر ورود به صحنه ی دانشگاه ها و اقتضای سنی ممکن است اسیر هوای نفس و یا قدرت طلبی شوند . که در مورد دوم ، تشکل های دانشجویی مسیری هموار برای ارضای این خواسته ی ناهنجار هستند . اگر با این قدرت طلبی ، تعصبات قومیتی نیز همراه شود ممکن است جوان متفکر و با استعدادی که باید باری را از دوش نظام بردارد به جایی برسد که مثلا بگوید: " ما چه کنیم که از 5 نفر هیات موسس تشکل ما ، 4 تایش اهل شهر ما هستند . اصلا تقسیر ما چیست که هویت این تشکل ، ماهیت این تشکل ..... " 

آری ، جوان امروز همواره در خطر افتادن در دام هوای نفس است و تنها راه برای نجات همانا انتخاب و پا برجایی در راه رسیدن به هدفی مقدس برای زندگیست . هدفی که تمام نشود و هیچ وقت کهنه و فرسوده و بی ارزش نگردد که بی شک آن هدف نمیتواند جز رضای خدا و رسیدن به قرب الهی باشد .

امید است در پیشگاه خدای متعال وبا تمسک به سیره ی انبیا و امامان ، زیر سایه ی توجهات امام عصر (عج) و تحت امر ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت ا... خامنه ای همواره انقلابی باشیم و در راه انقلاب اسلامیان قدم برداریم و آرزوی دیدن روزی را داشته باشیم  که در رکاب مهدی (عج) جانمان را برای پیروزی انقلاب بزرگ منجی عالم بشریت و احقاق حق مظلومان فدا کنیم .

یا علی

م.محمد.مطهری.م