سلام بر دوستان
1. فکر میکنم چند برابر مقداری که از اول زندگی ام تا آخر مهر نود و دو مطالعه کردم ، توی این مدت برای کنکور ارشد مدیریت رسانه مطالعه کردم .
البته نه این که خیلی خونده باشم . قبلا هیچی نمیخوندم . البته نمیتونم بگم که از دست خودم خیلی عصبانیم که کم خوندم . برعکس . البنه نه که خیلی با خودم حال کرده باشم . نه اصلا ، اما خوب فکر میکنم برای شروع خوب بود . دوستانی بودند که خیلی بهتر از من درس میخوندند و من هر چقدر تلاش کردم ( البته بعضی روز ها ) به چند ساعتیه رکوردشون هم نرسیدم . اما برای من که کم میخوندم همیشه رکورد 10 ساعت که یک بار و 9 ساعت که سه بار تکرار شد ، نه راضی کننده ، اما امیدوار کننده بود .
در کل 578 ساعت و نیم در 116 روز مطالعه کردم که متوسط میشه روزی 4 ساعت و پنجاه و نه دقیقه و کلا حدود 5500 صفحه که میشه متوسط هر 9.404 صفحه در یک ساعت
2. شاید برخی دوستان بپرسند که پس ادبیات چی شد ؟ مگه نمیخواستی ادبیات بخونی ؟
باید عرض کنم که اول قرار بود اما نشد . دلایلش شاید این ها باشه . اولا اون چیزی که مد نظر من بود ادبیات معاصر در بخش داستانی بود که متاسفانه در این همه دانشگاه کشور تا اونجایی که من مطلع شدم اصلا رشته ادبیات داستانی نداریم . دلیل بعدی اش ترس از ملالغتی شدن و مطالعه این سبکی بود.
تا 25 مهر هنوز تصمیم داشتم که ادبیات بخونم اما اونقدر دو دل بودم که حتی یک کلمه هم نخونده بودم . ارومیه توی خوابگاه یک شب دوست عزیزم حاج حسین زینلیان بروجنی گفت که فلانی تو اصلا نمیخونی و من نگرانم . و من هم در حالی که جلوی تلوزیون لم داده بودم به سختی سرم رو به سمتش چرخوندم و با صدایی از ته گلوم حرفش رو تایید کردم . همون شد که نشستیم و دوباره جدول همه ی رشته های ارشد رو از اول تا آخر نگاه کردیم و به بیست تا رشته رسیدیم . از بین اونها بازم نگاه کردیم و به پنج رشته رسیدیم .
واقعیتش رو بخواید من بدون این که چیزی از مدیریت رسانه بدونم ازش بدم میومد . دلیلشم این بود که اولا دیده بودم بچه مذهبی ها با چش بسته و بدون این که بدونن چیه همه اشون ریختن ( این فعل دقیق استفاده شده ) مدیریت رسانه بخونن و اکثرا هم موفق نیستن و دوما کلا وقتی میبینم یه عده اینطوری میرن سمت یه چیز نسبت بهش نظر منفی میشه .
اما زینلیان گفت فلانی من تورو میشناسم و میدونم که از مدیریت رسانه خوشت میاد . و منم با کج کردن گردن و لب و کوچک کردن یک چشم نظرم رو ابراز کردم .
اما به هر حال همان شد که مدیریت رسانه وارد لیست نهایی 5 تایی رشته ها شد . اون لیست این رشته ها بودن اگر درست به یادم مونده باشه : فلسفه . ادبیات . ام بی ای . مدیریت رسانه و یکی دیگه که الان یادم نیست . اجازه بدید این قسمت ماجرا رو که چطور بین اینها مدیریت رسانه انتخاب شد عرض نکنم ...
اما به هر حال شد آن چه شد و در این جا به شدت از دوست بزرگوارم حاج حسین زینلیان بروجنی تشکر میکنم و عرض میکنم که این به اون در که گفتی صبر کن نزدیک عید ( همان عید تاریخی ) لپتاپ ارزون میشه و ...
3. در این کنکور چند تا چیز رو که تاحالا تجربه نکرده بودم ، تجربه کردم . چیز هایی که گاهی نمیفهمیدمشون ( تاحالا چنین فعلی ندیده بودم ) و چیز هایی که آرزو داشتم که بتونم و خدارو شکر توانستم
یکی از چیزایی که نمیفهمیدم استرسی بود که برخی دوستان قبل از امتحاناتشون داشتن . خوب تجربه شد و اصلا پیشنهاد نمیکم که دوستان تجربه کنن .
اما دو چیز بود که همیشه آرزو داشتم تجربه کنم و خیلی لذت بخش بود . گاهی میدیدم که دوستان بعد از کنکور یا بعد از دوره امتحانات ترم میگفتن آخیش راحت شدیم . من این راحت شدن رو دوست داشتم تجربه کنم . که تجربه کردم و خیلی خوب بود و توصیه میشه .
یکی دیگه این بود که وقتی از جلسه امتحان یا کنکور بیرون میام و بقیه میپرسن که چطور بود ؟ چیزی برای گفتن داشته باشم . خدا رو شکر این تجربه شیرین رو هم کسب کردم که پیشنهاد میکنم دوستانی که تجربه نکردن حتما تجربه کنن . شیرینی این تجربه وقتی بیشتر شد که دیدم باقی دوستانی هم که همین کنکور رو دادن تا هفتاد درصد با نظر من هم نظر بودن . که مثلا این درس سخت بود و اون آسون ...
4. این که برای ادامه تحصیل چرا مکانیک رو ( رشته لیسانسم ) ادامه ندادم دلایل زیادی داره . اونقدر زیاد که احتمالا در شمارششون ممکنه برخی از قلم بیوفته . اما دلیل اصلیش این بود که فهمیدم کسایی که یه رشته رو به عنوان رشته ارشد و دکتری انتخاب میکنن باید بخشی از زندگی شون رو در اون موضوع قرار بدن . بخشی حداقل سی در صدی . خوب من دوست نداشتم که سی در صد باقی عمرم رو به مکانیک اختصاص بدم . البته این یه حس شخصیه و من افتخار میکنم که دوستان نزدیکم دارن ارشد مکانیک و هوافضا و ... میخونن و امیدوارم که دکتری رو هم به همین خوبی ادامه بدن . اما برای خودم مکانیک رو انتخاب نکردم .
دلیل مهم بعدی اینه که دوست دارم چیز هایی که برام مهمه رو مطالعه کنم . واقعا این که فلان گشتاور پیچ رو میشکونه یا عمر مفید فلان چرخ دنده اینقدره یا این ترک با این سرعت رشد میکنه یا این فشار موجب شکستن فلان منبع میشه یا فلان پمپ نمیتونه آب رو با فلان دما و فشار پمپ کنه و... برام مهم نبود و من رو به خودش جذب نمیکرد . در حالی که اینها میتونه برای خیلی از افراد لذت بخش باشه ، برای من نبود .
5. شاید باور نکنید اما چندی بعد از شروع مطالعه ارتباطات و مدیریت برای مدیریت رسانه و همچنین روش تحقیق احساس میکردم که دوباره متولد شدم . حس خیلی خوبی بود و هست . حس باز شدن در قفس . حس این که بعد از باز کردن وزنه هایی از پاهات بدوی . حس آرامش داشتن و این که دیگه ناراحت نباشی که مجبوری چیزی رو بخونی که ازش بدت میاد . البته میدونم که حتما در ادامه موضوعاتی هست که مجبور باشم بخونم اما جدا این کجا و آن کجا ...
این که دوستانی که مهندسی میخونن میان انسانی برای ارشد رو اصلا پیشنهاد نمیکنم . این صرفا به روحیات خود افراد مربوطه . اگر کسی واقعا حس میکنه که باید انسانی بخونه ، خوب بخونه اما دقت کنید که دین و انقلاب و ایران همون قدر که به افرادی که انسانی خوندن نیاز داره به مهندس های انقلابی و روشن تکرار میکنم روشن نیاز داره . مثل احمدی روشن . و هیچ کودوم بر دیگری تفضل نداره . اگر شما میتونید یک مهندس عالی بشید و بیاید یک مثلا اقتصاد دان متوسط بشید به انقلاب و کشور و دین و خودتون و ملت خیانت کردید . و البته برعکسش هم صادقه . این حرف ، حرف خودم نیست . این رو در مشاوره ی تقریبا اتفاقی و لذت بخش و روشن کننده ای که با دکتر کوشکی داشتم ایشون گفتن . این مشکل بیشتر گریبان دوستان مذهبی که درد دین و انقلاب و کشور و ملت و... رو دارن میگیره . جو انسانی زدگی .
این رو من میگم که پارسال مهندسی صنایع شرکت کردم و اونجا بود که دیگه بهم ثابت شد که هیچ علاقه ای به ادامه رشته های مهندسی ندارم . و البته نمیتونم توی این رشته ها بهترین باشم . بله . خطاب به دوستان انقلابی خودم عرض میکنم که دین بهترین ها رو میخواد . پس برین چیزی رو یاد بگیرید که میدونید میتونید توش بهترین باشید و بهترین کمک رو به مردم بکنید . مثل شهریاری . مثل مطهری . مثل بهشتی . مثل رضایی نژاد . مثل آوینی . مثل همت و باکری و باقری و ... .
6. فکر میکنم خیلی طولانی شد این مطلب . نمیتونم بگم من تلاشم رو کردم . چون میدونم که خیلی خیلی بیشتر از این ها میشد و من خیلی روز ها رو فقط یک ساعت خوندم و برخی روز های رو هیچی در حالی که کاری نداشتم و وقت رو به تلوزیون هدیه میکردم و اون هم قالبا چیزی به من هدیه نمیکرد . اما خوب اینطور هم نبود که دست روی دست بزارم و هیچ کاری نکنم . حالا که کنکور رو دادم امیدوارم . امیدوار به دعای دوستان و الطاف الهی . والسلام
التماس دعا
یاعلی
م.محمد.م.م